Kategoria: Nie na temat

  • 20. Życie do wody wracało

    Życie ziemskie rozpełzło się po planecie, gdzie tylko mogło, zajmując nawet najbardziej niesprzyjające środowiska. Z Homo sapiens sprawa jest prosta. Dużą rolę odgrywała i nadal odgrywa ciekawość – co jest „tam dalej”, co jest „tam wyżej” – zarówno w górach, jak i w kosmosie. Ale w przeszłości nie tak było; dominowała potrzeba znalezienia pokarmu i…

    czytaj dalej

  • 19. Życie na Ziemi po wymarciu dinozaurów

    + W erze kenozoicznej (od 66 mln lat do teraz) ewolucja wykreowała nie tylko ptaki, ale również ssaki. Kosmiczny kataklizm, jakim było uderzenie w Ziemię wielkiej asteroidy (wpis nr 16) przed około 66 milionami lat, spowodował ostatnie z pięciu wielkich wymierań, które miały miejsce w dalekiej przeszłości. Ziemia została odcięta od energii słonecznej; na lądach…

    czytaj dalej

  • 18. Zwierzętom było trudniej

    Niedługo po tym, jak zaszły korzystne zmiany w środowisku lądowym i zostało ono opanowane przez organizmy roślinne i grzyby, zaistniały warunki do wyjścia na ląd również zwierząt. Miały one jednak dużo więcej problemów życiowych do rozwiązania. Najłatwiej było bezkręgowcom. My tego nie widzimy, ale to one dominują również teraz. Szacuje się, że współcześnie bezkręgowce mogą…

    czytaj dalej

  • 17. Jak życie wychodziło z wody na ląd

    Istnieje pogląd, że pierwsze na ląd wyszły rośliny, ale są też podstawy, żeby za pierwszych kolonizatorów skalistego lądu uznać grzyby. Początek obu tych królestw organizmów eukariotycznych miał miejsce w wodach oceanicznych, w drugiej kolejności po królestwie prokariotycznych bakterii.  W oceanach pierwszeństwo należy przyznać autotroficznym (asymilującym CO2) roślinom – jednokomórkowym glonom (algom). Pierwsze grzyby (również jednokomórkowe),…

    czytaj dalej

  • 16. Życie eksplodowało i ginęło kilka razy, a jednak przetrwało

    Początek biologicznego rozkwitu na Ziemi przypada na erę paleozoiczną w eonie noszącym nazwę Fanerozoik, który obejmuje „zaledwie” ostatnie około pół miliarda lat. Z zielenic wyeluowały wtedy (prawdopodobnie w okresie kambru) typowe rośliny lądowe, Ich najstarsze znalezione skamieniałości pochodzą sprzed 430 mln lat. Po erze paleozoicznej, trwającej około 290 mln lat, wyróżnia się erę mezozoiczną (kolejne…

    czytaj dalej

  • 15. Życie przypisane jest Ziemi

    We wpisie nr 14 chyba skutecznie zniechęciłem do przeprowadzki na inne planety. Zostańmy na Ziemi, która przez miliardy lat przygotowywała się na „przyjęcie” Homo sapiens, aż jej lądy i morza oraz atmosfera i klimat stały się dla nas przyjazne. Jak długo trwało? W oparciu o istotne zmiany geologiczne zachodzące na Ziemi, jej historię podzielono umownie…

    czytaj dalej

  • 14. Dokąd uciec?

    Homo sapiens to dziwne stworzenie. Niszczy matkę Ziemię, i po jej całkowitym zniszczeniu zamierza z niej uciec. Taką ma naturę – chce przekraczać granice, które wydają się być nieprzekraczalne. Nazywa się to postępem technologicznym. A może jest to choroba ludzkiego umysłu? No ale jeżeli człowiek chce uciec, to dokąd? Na pierwszym planie rozważań znajdują się…

    czytaj dalej

  • 13. Początek wszystkiego

    Niech się stanie Wszechświat. Dziwnie to wyszło – najpierw wpis o biologicznym życiu na Ziemi, a później o tym co było długie miliardy lat wcześniej. Przez kosmologów powstanie znanego nam (jeszcze bardzo, ale to bardzo mało) Wszechświata tłumaczone jest teorią Wielkiego Wybuchu (albo Gorącego Wybuchu) niezwykle gęstego skupienia materii (czy też tzw. pierwotnej osobliwości) przed…

    czytaj dalej

  • 12. Niech się stanie życie

    Czas emerytury sprawia czasem dziwne niespodzianki. Całe życie zawodowe miałem do czynienia z żywymi organizmami, zarówno z mikroskopijnymi, jak i doskonale widocznymi gołym okiem. Dlaczego dopiero po uwolnieniu się od tych niezwykle interesujących modeli laboratoryjnych zacząłem się zastanawiać, jak doszło do zaistnienia biologicznego życia, i dlaczego warunki do jego zaistnienia stworzyła nasza wyjątkowa planeta. Jakie…

    czytaj dalej

  • 11. Fascynacja księżycem

    Lubimy patrzeć w bezchmurne nocne niebo. Ludzie robili to od najdawniejszej starożytności. W oparciu o ruch ciał niebieskich tworzyli zarówno kalendarze jak i mity. W czasach historycznych stworzyliśmy astronomię, kosmologię i astrofizykę oraz zaczęliśmy wyprawy w kosmos (na razie ten najbliższy). Ale fotografów interesuje przede wszystkim uroda nocnego nieba. Mnie też się to udzieliło. Scenerie…

    czytaj dalej

  • 10 cudów

    Cudy świata nieożywionego i życia biologicznego Za cud uznajemy zjawisko odmienne od naszej wiedzy tzw. powszechnej (bywa, że również naukowej) oraz od naszych wyobrażeń dotyczących świata, w którym żyjemy. Pominę tu cudy przekazywane w tekstach religijnych, a przytoczę te, które dotyczą świata poznawanego na drodze dociekań naukowych. Uznałem, że są one niezwykle interesujące, ponieważ prawdopodobieństwo…

    czytaj dalej

  • 9. Przywrócić przyrodzie mamuty (?)

    Powstał dość karkołomny pomysł – przywróćmy zarastającej lasem tundrze mamuta włochatego. Pomysłowość ludzka nie ma granic – ale czy istnieją szanse na ożywienie mamutów, które wyginęły z końcem ostatniej epoki lodowej? Istnieją i są podejmowane, a nawet mają szansę powodzenia. Na Syberii, na skutek odtajania wiecznej zmarzliny (przestaje już być „wieczna”) wydobyto dobrze zachowane ciało…

    czytaj dalej

  • 8. Podwójny świat fotonów

    Co to są fotony to wiem, a przynajmniej tak mi się wydawało dopóki nie zagłębiłem się w lekturę książki Andrzeja Dragana pod bardzo dziwnym tytułem Kwantechizm. Treść książki jest jeszcze bardziej zadziwiająca. Wydawało mi się, że wiem, ponieważ bardzo dobrze potrafię przewidzieć, co fotony wpadające przez obiektyw zapiszą na matrycy mojego aparatu fotograficznego. Więcej, potrafię…

    czytaj dalej

  • 7. Duchowość Homo sapiens

    Bóg, wiara, religia Ludzki mózg ma dużo zagadek, ale największą jest chyba istnienie czegoś niezwykle enigmatycznego – duchowości. Narzędzia badawcze, którymi dysponuje nauka, ludzkiej duchowości nie są w stanie wyjaśnić. To jest świat transcendentny, istniejący poza światem fizycznie poznawalnym naszymi zmysłami. Świat duchowości rozwijał się równolegle z rozwojem zdolności umysłowych Homo sapiens. Jest to świat,…

    czytaj dalej

  • 6. Co z tym ludzkim mózgiem?

    Skąd i po co mamy taki mózg, jaki mamy? Człowiek nazwał siebie dumnie rozumnym – Homo sapiens. Uznał siebie za najdoskonalszy gatunek na Ziemi, i rzeczywiście tak jest, jeżeli chodzi o ludzki mózg, myślenie abstrakcyjne, inteligencję, możliwości współdziałania, wyobraźnię i osiąganie tego co jest nieosiągalne dla innych gatunków. Stworzył cywilizację – kulturę, sztukę, religię, naukę…

    czytaj dalej