40. Miejscówka

W odległości 1 km od siedliska mam na skraju lasu ulubioną miejscówkę. Jest to okresowo wysychające wyrobisko po torfie o powierzchni ok. 50x100 m. Już sam spacer przez łąkę i las zapewnia dużo przyjemności (1). Właściciel pozwolił mi na ustawienie tam trwałej czatowni nad samą wodą. A wszystko przez bobry, które zasiedliły „staw”, kiedy było dużo wody, i wiosną czasem wracają i nadbudowują żeremie naprzeciw czatowni (2). Ścinają nadbrzeżne drzewa i krzaki wierzby, a jak torfianka wysycha – znikają.

Czatownie postawiłem właśnie w celu obserwowania i fotografowania bobrów. Nigdy nie zrobiłem im zdjęcia i nigdy nie zobaczyłem żadnego. Ale i tak miejscówka okazała się fotograficznie wspaniała. Od kilku lat chodzę tam po ciekawe zdjęcia. Co jakiś czas muszę czyścić teren przed czatownią usuwając odrastającą pałkę wodną. Trzeba ją wyrywać razem z rozrastającymi się kłączami. W ten sposób utrzymuję szeroki kąt obserwacji z okienek czatowni.

W kolejnych suchych latach cała zarosła gęstą wysoką roślinnością. I wtedy fotografowałem tam żurawie (3).
Ale wcześniej przylatywały czaple (4); Przed kilku laty, zanim torfianka wyschła, w resztkach wody wyłapały ostatnie liny (5). Kiedy woda częściowo wypełniła teren, brzegiem przemykały wodniki (6). To ptaki o bardzo skrytym trybie życia. Bytują w szuwarach nad brzegami jezior, małych bajorek i bagien. W normalnych warunkach przemykają wśród nadbrzeżnych szuwarów, i wtedy trudno je zobaczyć, nie mówiąc o fotografowaniu. W okresie lęgów dają o sobie znać, kiedy z szuwarów dochodzi ich głos, podobny do kwiku świni.

W tym roku (2019) torfianka wyschła w niespotykanym wcześniej tempie i młode wodniki buszowały po całym terenie (7-9).

Urozmaiceniem fotografowania wodników był dzięcioł zielony (10), który na kilka minut przysiadł w odległości ok. 50 m. Czego tu szukał ten mrówkojad (naprawdę żywi się mrówkami)? W miarę jak torfianka zrastała (11), wodniki widywałem coraz rzadziej (12); to nie jest ich środowisko. Co się tu jeszcze pojawi?

Później widywałem ślady po dzikach i sarnach, ale pomimo wielokrotnych zasiadek nigdy ich tu nie spotkałem. Prawdopodobnie odwiedzały torfiankę nocą. Trzeba będzie kupić noktowizor z mozliwością rejestracji obrazów.