61. Motyle wróciły

Od kilku lat sygnalizowałem gwałtowny spadek liczby gatunków i osobników moich fotograficznych tematów – owadów i pająków wokół wiejskiego siedliska. Nadal to się pogłębia, z wyjątkiem motyli.
Wróciły jednak nie wszystkie gatunki, które wcześniej fotografowałem; mało jest motyli nocnych (ciem). Na te ostatnie polują rezydujące w siedlisku nietoperze, ale tak przecież było zawsze.
W lipcu dominował jeden gatunek – rusałka pawik, a w ubiegłym roku pawiki pojawiły się późno (podczas kwitnienia dużych rozchodników) i nielicznie. Gatunek ten ma u mnie doskonałe warunki przezimowania w drewutni i innych pomieszczeniach gospodarczych.

Kiedy pod koniec lipca liczba „urzędujących” pod oknem pawików zmalała, zaczęły dominować pomarańczowe dostojki (perłowce) mniejsze. Na zdjęciu jednej z nich widać uszkodzenia skrzydeł po burzy.

W mniejszym nasileniu, na różnych roślinach spotykałem inne rusałki – admirała, ceika, kratnika, pokrzywnika. Były bielinki i cytrynki, przestrojki, karłątki. Na łące dominowały modraszki, ale pojawiał się też polowiec szachownica. Nie zaobserwowałem w tym środowisku jednak ulubionego zorzyka rzeżuchowca ani pazia królowej, spotykanych w poprzednich latach też rzadko.

Najbardziej ulubioną rośliną motyli była silnie nektarująca w lipcu lebiodka pospolita (oregano), był to mój przydomowy poligon fotograficzny w tym roku. Inne owady odwiedzały to miejsce bardzo rzadko, czasem duży trzmiel ziemny, ale ani jednej pszczoły. Trzmiele buszowały również w kwiatach dyni i cukinii. Ciekawe, że kwitnąca nieopodal facelia wzięcia u owadów jakoś nie miała.